امیر حسین گل پسر مامان و بابا

سلام فرشته های مامان. یک هفته به پایان ماه رمضون مونده بود و بابایی اصرار داشت که آخر هفته رو بخاطر چهلم عموی بابا بریم  تبریز و مامان طبق معمول مخالف به دو دلیل یکی اینکه اصلا تبریز دوست نداره و دوم اینکه ماه رمضون بود و اصلا راضی نبود روزه هاش رو قضا کنه خلاصه با اصرار زیاد بابایی مامان کوتاه اومد و چهارشنبه ٩ مرداد بعد از ساعت کاری حدودا ساعت ٤ به سمت تبریز راه افتادیم .   همه چیز خوب بود و مسیر خلوت ساعت حدود ٩ تو یه پارکینگ کنار اتوبان واستادیم و مامان افطار کرد نیم ساعت بعد راه افتادیم و خوشحال بودیم که خیلی زود یعنی ٧ و نیم ساعته داریم میرسیم تبریز هوا کاملا تاریک شده بود و اتوبان مزخرف زنجان و تبریز کوچکترین روشن...